سندرم پرهیز نوزادی (NAS) و مدیریت وابستگی به مواد در زنان باردار

مقدمه:

بروز ترک مواد افیونی نوزادان در بسیاری از کشورها، از جمله کانادا، در دهه گذشته به سرعت رشد کرده است و نگرانی های قابل توجهی در مورد سلامتی و رشد اولیه مغز ایجاد کرده است

زنان بارداری که به طور منظم از مواد استفاده می کنند ممکن است فرزندانی داشته باشند که وابسته به آن مواد متولد شوند.

نوزادانی که به طور منظم در معرض مواد افیونی در رحم قرار می گرفتند ممکن است به سندرم پرهیز از نوزاد (NAS) مبتلا شوند، مجموعه ای از مشکلات که به این دلیل اتفاق می افتد که کودک پس از تولد دچار ترک مواد افیونی می شود.

NAS همچنین ممکن است به شرایط ناشی از خروج نوزادان از مواد دیگری اشاره کند که در رحم به آنها وابسته شده اند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد اقدامات لازم قبل از بارداری روی لینک کلیک نمایید.

چه چیزی باعث سندرم پرهیز نوزادی می شود؟

تقریباً هر دارو و دارویی از جریان خون مادر از طریق جفت به جنین او منتقل می شود. اگر مادر از موادی استفاده کند که سیستم عصبی او را تحت تأثیر قرار می دهد، این مواد بر روی جنین نیز تأثیر می گذارد.

در بدو تولد، کودک به مصرف دارو عادت کرده است. اما از آنجایی که دارو دیگر در دسترس نیست، ممکن است کودک علائم ترک داشته باشد.

برخی از داروها و داروها بیشتر از سایرین باعث ایجاد سندرم می شوند. به طور کلی، هر چیزی که بر سیستم عصبی مرکزی مادر تأثیر می گذارد، می تواند بر روی جنین تأثیر بگذارد.

هنگامی که بیش از یک ماده استفاده شده باشد، علائم اغلب بدتر می شوند.

این شامل:

• مواد افیونی مانند هروئین و داروهای تجویز شده مانند کدئین و اکسی کدون

• محرک هایی مانند آمفتامین یا کوکائین. برای این داروها، تأثیرات روی نوزاد بیشتر از خود دارو به جای ترک است.

• داروهای ضد افسردگی مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)

• داروهای افسردگی مانند باربیتورات ها، الکل یا ماری جوانا

• نیکوتین حاصل از کشیدن سیگار

اثرات مصرف الکل و مواد مخدر در دوران بارداری:

استفاده از مواد افیونی، کوکائین، الکل، نیکوتین یا سایر داروها در دوران بارداری ممکن است منجر به موارد زیر شود:

• سقط جنین

• زایمان زودرس

• وزن کم هنگام تولد

• رفتار عصبی غیر طبیعی

• نقائص هنگام تولد

مقاله در مورد اختلالات کروموزومی در کودکان کلیک نمایید

نوزادی که مادرش در دوران بارداری از داروهای خاصی استفاده می‌کرد، ممکن است به دلیل نارسایی رشد یا نقایص مادرزادی مغز، قلب، کلیه‌ها یا روده‌ها دچار مشکلات طولانی مدت شود.

نوزادانی که در داخل رحم در معرض مواد مخدر قرار می گیرند، خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) را افزایش می دهند.

اکثر نوزادان مبتلا به NAS پس از تولد در بیمارستان درمان می شوند. اکثر نوزادانی که تحت درمان قرار می گیرند در عرض چند روز یا چند هفته بهتر می شوند.

در طول درمان، کودک شما ممکن است کج خلق باشد و به سختی آرام شود. مراقبت پوست به پوست، قنداق کردن، ملایم بودن و شیردهی می تواند به آرامش کودک شما کمک کند.

NAS ممکن است منجر به مشکلات درازمدت سلامت و رشد، از جمله مشکلات شنوایی و بینایی و مشکلات یادگیری و رفتار شود.

اگر باردار هستید و مواد افیونی مصرف می کنید، فوراً به ارائه دهنده خود اطلاع دهید. بدون صحبت با ارائه دهنده خود، مصرف مواد افیونی را متوقف نکنید.

مراقبت از وابستگی به مواد مخدر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نگهداری متادون در دوران بارداری

• سم زدایی با متادون / سم زدایی بنزودیازپین.

• حضور در آژانس های مشاوره یا جوامع درمانی.

• مصرف الکل.

• سایر داروها از جمله آرام بخش های آنتی سایکوتیک (تجویز شده یا غیر تجویز شده).

اختلال طیف الکل جنینی (FASD):

مصرف الکل در دوران بارداری با اختلال در رشد جنین، نقایص مادرزادی و اثرات طولانی مدت بر رشد همراه است. ممکن است باعث اختلال طیف الکل جنینی (FASD) در نوزاد شود.

شدیدترین نوع FASD سندرم الکل جنینی (FAS) است. FASD ممکن است باعث مشکلات جسمی و روانی شود. پیامدهای فیزیکی احتمالی FASD عبارتند از:

• اندازه سر کوچک

• ویژگی های غیر طبیعی صورت

• مشکلات بینایی یا شنوایی

• وزن کم بدن

• قد کوتاه تر از حد متوسط

• هماهنگی ضعیف

• مشکلات خواب و مکیدن در کودکی

• مشکلات قلبی، کلیوی یا استخوانی

علائم NAS چیست؟

نشانه‌های یک بیماری چیزهایی هستند که شخص دیگری می‌تواند درباره شما ببیند یا بداند، مثلاً بثورات پوستی دارید یا سرفه می‌کنید.

علائم NAS برای هر نوزادی می تواند متفاوت باشد. بیشتر آنها در عرض 3 روز (72 ساعت) پس از تولد رخ می دهند، اما برخی ممکن است بلافاصله پس از تولد یا تا چند هفته پس از تولد اتفاق بیفتند. آنها می توانند از 1 هفته تا 6 ماه پس از تولد ادامه داشته باشند.

مقالات پیشنهادی:

اوتیسم در کودکان و راه های کنترل آن

تب در کودکان و مراقبت از کودک تب دار

کودک نارس و مراقبت های بیمارستانی و منزل از کودک نارس

نوزاد شما برای NAS چگونه آزمایش می شود؟

ارائه دهنده کودک شما می تواند از این آزمایشات استفاده کند تا ببیند آیا نوزاد شما NAS دارد یا خیر:

سیستم امتیازدهی NAS با استفاده از این سیستم، ارائه‌دهنده کودک شما از امتیازهایی برای ارزیابی شدت ترک کودک شما استفاده می‌کند. ارائه دهنده کودک شما از این امتیاز برای تصمیم گیری در مورد نوع درمان کودک شما استفاده می کند.

آزمایش ادرار و مکونیوم برای بررسی وجود دارو. مکونیوم اولین حرکت روده کودک شماست.

ارائه دهنده کودک شما همچنین باید بداند که از چه داروها یا دارویی استفاده کرده اید و آخرین بار چه زمانی آنها را مصرف کرده اید. ممکن است آزمایش ادرار بدهید.

نوزادان مبتلا به NAS ممکن است پس از تولد دارای شرایط سلامتی باشند که نیاز به درمان در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (که NICU نیز نامیده می شود) داشته باشند

علائم و نشانه های ترک:

• لرزش 95%

• تحریک پذیری 80%

• هیپرتونیک و بیش فعالی (مثلاً مکیدن دیوانه وار مشت ها) 80%

• استفراغ 75%

• گریه بلند 70%

• عطسه 65%

• دیسترس تنفسی 65%

• تب 50%

• اسهال 50%

• عرق کردن 50%

• تشنج 2%

• تعداد کمی از علائم مخصوص ترک است، اما عطسه و خمیازه مکرر در نوزادان ممکن است احتمال عقب‌نشینی نوزاد را افزایش دهد.

  

چگونه می توانم به کودکم کمک کنم؟

نوزادانی که با NAS به دنیا می آیند به مراقبت محبت آمیز نیاز دارند. در اینجا کاری است که می توانید انجام دهید:

به کودک خود آرامش دهید. کودک خود را از نورهای روشن و صداهای بلند دور نگه دارید. همیشه کودک خود را به پشت بخوابانید. کودک خود را زیاد در بسته بندی نکنید.

راه های دیگر برای آرامش کودک:

• تماس پوست به پوست (قرار دادن نوزاد با سینه برهنه روی سینه) یا نزدیک کردن نوزاد به بدن

• اغلب به آرامی تکان دهید و در آغوش بگیرید، اما از نوازش یا نوازش نوزاد خودداری کنید

• قنداق بزنید و پستانک بدهید

• موسیقی آرام بخش پخش کنید، زمزمه کنید، یا آهسته آواز بخوانید

کمک به اعتیاد برای زنان باردار:

اگرچه هر فردی که با اختلال مصرف مواد دست و پنجه نرم می کند باید به دنبال درمان باشد، اما این امر به ویژه برای زنانی که باردار می شوند یا ممکن است به زودی باردار شوند بسیار مهم است. برخی از مراکز درمانی برنامه های ویژه ای برای زنان دارند.

سندرم پرهیز نوزادی چگونه درمان می شود؟

برای درمان نوزاد به دنیا آمده با NAS باید از اقدامات زیر بهره گرفت:

1. دارو درمانی تحت نظر متخصص،

2. رفع دهیدراتاسیون در نوزاد به دلیل اسهال،

3. رژیم تغذیه متناسب مانند شیر غنی شده و پرکالری به دلیل کمبود وزن نوزاد

درمان به علائم، سن و سلامت عمومی کودک شما بستگی دارد. همچنین به شدت این وضعیت بستگی دارد.

نوزادانی که از گوشه گیری رنج می برند، بداخلاق (تحریک پذیر) هستند. آنها اغلب اوقات سختی را برای تسلی دادن دارند. مراقبت از کانگورو (پوست به پوست) یا پیچاندن کودک در آغوش یک بزرگسال یا پتو ممکن است به آرامش کمک کند.

تکان دادن، ساکت شدن و تاریکی راه های دیگری برای کمک به آرام کردن و آرامش نوزادان با NAS هستند. نوزادان مبتلا به NAS نیز ممکن است به دلیل افزایش فعالیت، به کالری اضافی اضافه شده به تغذیه خود نیاز داشته باشند.

در صورت کم آبی یا استفراغ یا اسهال شدید ممکن است به مایعات IV (داخل وریدی) نیاز داشته باشند.

برخی از نوزادان برای درمان علائم شدید ترک و جلوگیری از عوارضی مانند تشنج به دارو نیاز دارند.

داروها همچنین ممکن است به کاهش ناراحتی و مشکلات ترک کمک کنند. در صورت نیاز به دارو، اغلب دارویی به نوزادان داده می شود که در همان خانواده داروهایی است که نوزاد قبل از تولد در معرض آن قرار گرفته است.

پس از کنترل علائم ترک، مقدار دارو به آرامی کاهش می یابد. این کمک می کند تا کودک از دارو خارج شود. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی کودک خود صحبت کنید تا بدانید کدام درمان ممکن است برای کودک شما مفید باشد.

مقاله در مورد HIVدر زنان باردار کلیک نمایید

جلوگیری از NAS در کودک شما:

این چیزی است که می توانید انجام دهید:

• اگر باردار هستید و از داروهایی استفاده می‌کنید که می‌تواند باعث ایجاد NAS شود، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید، اما این کار را نکنید.

مصرف دارو را بدون دریافت درمان اولیه از ارائه دهنده خود متوقف کنید. ترک ناگهانی (گاهی اوقات نامیده می شود

بوقلمون سرد) می تواند مشکلات شدیدی برای کودک شما ایجاد کند، از جمله مرگ. دریافت درمان می تواند به شما در توقف کمک کند

استفاده از داروها برای کودک شما ایمن تر از عدم درمان است.

• اگر باردار هستید و به مواد افیونی معتاد هستید، از پزشک خود در مورد درمان با کمک دارو بپرسید.

داروهای مورد استفاده در MAT شامل متادون و بوپرنورفین است.

• اگر باردار هستید و به ارائه‌دهنده‌ای مراجعه می‌کنید که برای درمان یک بیماری دارویی تجویز می‌کند، مطمئن شوید

آن ارائه دهنده می داند که شما باردار هستید. از همه ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود بپرسید که آیا دارویی که مصرف می کنید یا خیر

داروهای تجویزی – می توانند باعث ایجاد NAS در کودک شما شوند. حتی اگر داروی تجویزی را دقیقاً همانطور که ارائه دهنده شما می گوید استفاده می کنید

ممکن است باعث ایجاد NAS در کودک شما شود.

• اگر باردار هستید یا به باردار شدن فکر می کنید، هر دارو یا دارویی را که دارید به پزشک خود بگویید

گرفتن ارائه‌دهنده شما می‌تواند مطمئن شود که چیزی که مصرف می‌کنید برای شما و کودکتان ایمن است. او همچنین می تواند به شما کمک کند

در صورت نیاز برای استفاده از داروهای خیابانی یا سوء استفاده از داروهای تجویزی، درمان دریافت کنید.

• اگر باردار نیستید و از هر دارویی استفاده می‌کنید که می‌تواند باعث NAS شود: تا زمانی که آماده شوید از کنترل بارداری استفاده کنید.

سخن نهایی:

اگر باردار هستید یا فکر می‌کنید که باردار هستید، مصرف هر گونه دارو یا ماده مخدر را به پزشک معالج خود اطلاع دهید. پزشک اطمینان حاصل می‌کند که داروی مصرفی، مشکلی را برای شما یا فرزندتان به وجود نمی‌آورد. همچنین به کمک پزشک می‌توانید اختلال سوءمصرف مواد مخدر را درمان کنید.

منابع:

https://medlineplus.gov

https://cps.ca

https://www.womans.org/

https://kidshealth.org/en/parents/nas.html

https://www.childrenshospital.org/

https://lagunatreatment.com/

https://kidshealth.org

https://www.marchofdimes.org

https://www.fda.gov.ir/

https://starship.org.nz/