کودکرشد اجتماعی و احساسی در کودکانرشد کودکانمراحل رشد کودکان
نشانه های کودک با اراده و تکنیک های پرورش کودک با اراده
مقدمه:
در اینجا آمده است که چگونه می توانید به آرامی کودک با اراده خود را تربیت کنید و جنگ قدرت را از طریق والدینی مسالمت آمیز متحول کنید.
اگرچه تربیت ک کودک با اراده قوی می‌تواند سخت باشد، اما می‌تواند فوق‌العاده خوشحال‌کننده و قدرتمند باشد. با این حال، این شامل رشد شما در سازگاری، احترام، هدفمندی، عشق ثابت قدم، مرزها، بخشش برازنده و قدردانی است. چه فرصت باورنکردنی برای رشد شخصی که شما یک تأثیرگذار و مشارکت کننده را در ملکوت خدا راهنمایی می کنید.
مقالات مرتبط جهت مطالعه بیشتر:
10 راهکار کاربردی پرورش کودک خلاق
8مورد از اهمیت و مزایای بازی در رشد کودک
کودک با اراده چیست؟
کودک با اراده اغلب «لجباز» یا حتی «ناامیدکننده» لقب می‌گیرند، زیرا آنها دوست دارند مسئول باشند و اغلب محدودیت‌ها را امتحان می‌کنند. اما در حالی که ممکن است برخی از چالش ها (و بیش از چند عصبانیت) در این راه وجود داشته باشد، تربیت این بچه ها می تواند یک ماجراجویی هیجان انگیز و با ارزش باشد. نه تنها این، بلکه آنها اغلب به عنوان رهبرانی شجاع بزرگ می شوند که از ایستادگی برای آنچه به آن اعتقاد دارند نمی ترسند.
اما چگونه می توانید بهترین ها را در این بچه های دارای بار عاطفی نشان دهید و از وارد شدن به مبارزات دائمی قدرت اجتناب کنید؟
صنم حافظ، روانشناس، روانشناس اعصاب در شهر نیویورک که در زمینه کودکان تخصص دارد و همچنین در دانشگاه کلمبیا تدریس می کند، اینجاست تا به شما کمک کند. در اینجا نکات مهم او برای تربیت فرزندی با اراده قوی، از جمله بهترین راه ها برای تنبیه آنها آورده شده است.
5 نشانه که نشان می دهد کودک با اراده قوی دارید:
-
آنها می توانند با شما بحث کنند
شما از او خواستید کتابش را کنار بگذارد – کار کوچکی که بیش از ده ثانیه طول نمی کشد. اما به نوعی، این به یک بحث ده دقیقه‌ای تبدیل می‌شود که در نهایت تصمیم می‌گیرید که انجام آن برای خودتان آسان‌تر است. راه اجتناب از این مبارزات دائمی قدرت؟ گزینه هایی را ارائه دهید (در زیر در مورد آن بیشتر توضیح دهید).
-
آنها غالباً طغیان های عصبانی دارند
همه بچه‌ها کج خلقی دارند، اما بچه‌های با اراده اغلب احساسات شدیدی از ناامیدی را تجربه می‌کنند و از نشان دادن آن نمی‌ترسند (به پا زدن، فریاد بلند یا پرتاب کردن خود روی زمین فکر کنید). گاهی اوقات این نمایش احساسات ممکن است ناشی از عدم موفقیت باشد (یعنی او نمی‌خواهد زمین بازی را ترک کند) و گاهی اوقات ممکن است ندانید چه چیزی باعث آن شده است. روال و قابل پیش بینی بودن می تواند در اینجا کمک کند، اما مهمترین چیز این است که سعی کنید در پاسخ خود آرام بمانید. (ما می دانیم گفتنش آسان تر از انجام دادن است.)
-
دادن دستور باعث ایجاد یک غوغای بزرگ می شود
تعداد کمی از بچه‌ها دوست دارند که به آنها گفته شود اتاقشان را تمیز کنند، اما به ویژه بچه‌های با اراده می‌توانند از این که به آنها گفته می‌شود چه کار کنند، خشمگین شوند. و تاکتیک های معمولی مانند نق زدن، منطقی کردن با آنها یا حتی رشوه دادن معمولاً کارساز نیستند. اما راه حل این نیست که شما مجبور باشید هر شب اسباب بازی های آن ها را کنار بگذارید – باز هم به ارائه انتخاب ها مربوط می شود.
-
آنها می خواهند بدانند چرا
ممکن است از این که به فرزند اولتان بگویید نمی تواند امروز دوچرخه سواری کند، “چون شما اینطور گفتید” کنار گذاشته باشید، اما این پاسخ در مورد فرزند دوم با اراده شما تاثیری نخواهد داشت (در واقع، ممکن است باعث شود او را تاخت و تاز کند). این بچه‌ها توضیح می‌خواهند، و در حالی که ارائه هر چیزی که اول به ذهنتان می‌رسد وسوسه‌انگیز است (“فقط به این دلیل”)، با یک دلیل کوتاه شانس بهتری خواهید داشت (“زیرا بیرون باران می‌بارد و من نمی‌خواهم شما بلغزید و به خودت صدمه بزن»).
-
صبر چیز آنها نیست
ایستادن در صف برای همه کسل کننده است – همینطور برای انتظار نوبت شما برای انداختن تاس در شب بازی خانوادگی. اما بچه‌های با اراده به‌خصوص بی‌صبر هستند و حتی ممکن است زمانی که باید کاری را طبق جدول زمانی شخص دیگری انجام دهند، دچار تنش شوند. ارائه گزینه ها و تمرین فراوان می تواند کمک کننده باشد.
تکنیک ها و راه کارهای والدین برای پرورش کودک با اراده قوی:
-
در برابر طغیان های شدید و خشمگی احساسات فرزندتان را بپذیرید
طغیان خشم اغلب تلاشی برای اطمینان از درک سایر افراد از میزان ناراحتی کودک است. احساسات فرزندتان را با گفتن این جمله تأیید کنید: «می‌دانم که از اینکه ما نمی‌توانیم در حال حاضر به خانه مادربزرگ برویم ناراحت هستید».
حتی اگر فکر می‌کنید رفتار فرزندتان برای آن موقعیت بیش از حد دراماتیک است، با گفتن این جمله که «این چیز مهمی نیست» احساسات او را به حداقل ندهید. وقتی بچه‌ها احساس می‌کنند شنیده می‌شوند و درک می‌شوند، کمتر احساس می‌کنند که مجبورند به شما ثابت کنند که چقدر احساس بدی دارند.
-
شفاف باشید:
شفافیت به شما کمک می کند تا به جای صرف وقت و انرژی خود به نق زدن و مشاجره، مرزها را تقویت کنید. قوانین و عواقب – خوب و بد – را به فرزندتان بگویید و آنچه را که درباره آن صحبت کرده اید تقویت کنید. این یک ایده عالی است که از فرزندتان بخواهید نقش فعالی در توسعه قوانین و پیامدها داشته باشد. می توانید از عبارت مهم “چه می شنوید که می گویم؟” استفاده کنید. زمانی را صرف کنید تا مطمئن شوید که چیزها به وضوح بیان شده اند. 3. ثابت قدم باشیدثبات به کودکان با اراده کمک می کند تا بیاموزند که مسئول بودن امری نیست. در حالی که همیشه آسان نیست، والدین باید در رویکرد خود متحد باشند. در غیر این صورت، کودک به سرعت متوجه می شود که اقتدار و قدرت در حال تزلزل و تقسیم است. کودکان با اراده قوی به شایستگی و اعتماد به نفس پاسخ می دهند.
-
دنبال کردن از طریق
کودکان با اراده قوی می خواهند بدانند منظور شما از آنچه می گویید است. آنها به اقتدار مصمم احترام می گذارند و به آن اعتماد دارند. وقتی دنبال می‌کنید، گویی پولی را در بانک اعتماد بین خود و فرزندتان قرار می‌دهید.
-
به کودک با اراده خود حق انتخاب بدهید.
اگر دستور بدهید، تقریباً مطمئناً موها خواهد شد. اگر شما یک انتخاب ارائه دهید، او احساس می کند که ارباب سرنوشت خود است. البته، فقط انتخاب هایی را ارائه دهید که بتوانید با آن ها زندگی کنید و اجازه ندهید که با از دست دادن قدرت خود عصبانی شوید. اگر رفتن به فروشگاه غیرقابل مذاکره است و او می خواهد به بازی ادامه دهد، یک انتخاب مناسب این است:
“آیا می‌خواهی همین الان بروی یا تا 10 دقیقه دیگر؟ خوب، 10 دقیقه بدون سر و صدا؟ بیایید به آن تکان دهیم…و از آنجایی که متوقف کردن بازی در ده دقیقه ممکن است سخت باشد، چگونه می توانم به شما کمک کنم؟”
-
کودک با اراده شما بیش از هر چیز خواهان تسلط است
به او اجازه دهید تا حد امکان مسئولیت بسیاری از فعالیت های خود را بر عهده بگیرد. برای مسواک زدن به او نق نزنید – بپرسید “قبل از رفتن ما چه کار دیگری باید انجام دهید؟” اگر او خالی به نظر می رسد، فهرست کوتاه را علامت بزنید- “هر روز صبح غذا می خوریم، مسواک می زنیم، از توالت استفاده می کنیم، و کوله پشتی را بسته بندی می کنیم. دیدم که کوله پشتی خود را بسته بندی کردید، فوق العاده است! حالا، هنوز چه کاری باید انجام دهید قبل از ما ترک کردن؟”
-
برخی از کنترل ها را تفویض کنید
به فرزندتان فرصت دهید تا امتیاز مناسبی از تصمیم گیری در خانه شما کسب کند – او نمی تواند به سادگی آن را مطالبه کند. برای مثال، می‌توانید کنترل مسیری که دوچرخه‌سواری می‌کنید را به او بسپارید، اما نه اینکه آیا دوچرخه‌سواری می‌کنید یا خیر. او همچنین می تواند راه حل های عملی برای تمیز کردن و نگهداری خانه ارائه دهد
-
آموزش و تقویت همدلی و فروتنی
مهمتر از همه، آموزش و تقویت همدلی و فروتنی در اوایل و اغلب. به آنها کمک کنید یاد بگیرند که به دیگران گوش دهند و به آنها اهمیت دهند. در مورد اینکه صادق، وفادار، وفادار، صمیمانه، اخلاقی، و صادقانه دوست داشتن و تشویق دیگران به نظر می رسد، صحبت کنید. وقتی کودکان با اراده قوی یاد بگیرند که چگونه همدل و متواضع باشند (دو ویژگی اساسی رابطه)، می توانند رهبران خارق العاده ای شوند. به آنها کمک کنید تا ارزش دیگران – افکار، نظرات و رفاه آنها – را ببینند، زیرا یاد می گیرند به جای تسلط بر آنها تأثیر بگذارند.
اگر مغز آنها گیر کرد، به آنها کمک کنید تا آزاد شوند. می توانید بگویید: «به نظر می رسد مغز شما گیر کرده است. من یک ماشین یدک کش می گیرم تا مغز شما گیر کند تا بتوانید آزاد شوید.” یا زمانی که کودک شما از نظر احساسی در همه جا حضور دارد، می توانید بگویید: «مغز شما در اتاق می چرخد و ما باید آن را بگیریم و دوباره در صندلی راننده قرار دهیم. به نظر می رسد بدن شما بدون راننده رانندگی می کند.
کودکان جوان و با اراده نیز با حواس پرتی به خوبی عمل می کنند. به عنوان مثال، اگر آنها در فکری گیر کرده‌اند، یک واقعیت تصادفی به آنها بگویید: “آیا می‌دانستید برخی از گربه‌ها واقعاً به انسان حساسیت دارند؟” یا می توانید یک سوال تصادفی بپرسید: “کوسه ها چند دندان دارند؟”
-
به آنها گوش کن
حافظ می‌گوید: «بسیاری از کودکان توجه را دوست دارند، و اغلب، ما تمایل داریم که واکنش منفی (با گوش ندادن) نشان دهیم تا مثبت (به آنها توجه کنیم). بیایید بگوییم فرزند شما در مورد چیزی سر و صدا می کند. به جای نادیده گرفتن او، به آنچه واقعا در حال وقوع است گوش دهید. “در حالی که شما، به عنوان یک بزرگسال، ممکن است تصور کنید که بهتر می دانید، فرزند با اراده شما درستکاری دارد. آنها عقیده ای دارند که به شدت نسبت به آن احساس می کنند و سعی می کنند از چیزی که به نظرشان مهم است محافظت کنند. سعی کنید یک پاسخ غیرقابل قضاوت را انجام دهید که احساسات آنها را تأیید می کند و کلمات آنها را منعکس می کند (“می شنوم که نمی خواهید کفش های خود را بپوشید. می توانید به من بگویید چرا؟”). این ممکن است برای آرام کردن فرزند شما و کمک به شما در رسیدن به حد وسط مفید باشد. (“شما نمی توانید با آن کفش بدوید، پس بیایید به جای آن یک جفت دیگر بپوشیم.”) ممکن است از آنچه فرزندتان به شما می گوید تعجب کنید.
-
تمرین کامل می کند
شاید کودک شما تمایل دارد که همکلاسی های اطراف خود را رئیس کند (“این اسباب بازی را به من بده!”). به جای سرزنش، سعی کنید از آن به عنوان یک تجربه یادگیری استفاده کنید. بگویید، “آیا می توانید دوباره آن عروسک را بخواهید اما به روشی زیباتر؟” در مورد اینکه کلمات یک نفر چه احساسی را در دیگران ایجاد می کند صحبت کنید و الگو بگیرید.
