از نظر آمار و احتمالات، تعیین جنسیت جنین، 50-50 است. یعنی 50% امکان دختر شدن جنین، و به همان میزان هم امکان پسر شدن آن وجود دارد. در برخی موارد زوجها به دلایل گوناگون از جمله خطر احتمال اختلالات کروموزومی یا ژنتیکی وابسته به جنسیت (وجود بیماری خاصی در همه جنینهای دختر یا همه جنینهای پسر یک زوج)، برقراری تعادل جنسیتی یا انتخاب جنسیت تنها فرزند خانواده، تمایل دارند از مداخلات تعیین جنسیت استفاده نمایند.
تعریف تعیین جنسیت:
به تلاش برای دستیابی به جنسیت مد نظر در نوزاد متولده از طریق روشهای علمی مختلف، تعیین جنسیت گفته میشود.
وجود بیماری هایی که در جنس خاص بروز می کند (مانند هموفیلی فاویسم، دوشن، لشن نیهان، آکرودرمال دیس پالزی) و مشکلات جسمی و روحی وارد شده بر مادر بر اثر تولد نوزادان دارای بیماریهای فوق از یک سو و تغییرات نسبت جنسیتی در برخی کشورها و صدمات اقتصادی اجتماعی ناشی از این تغییرات از طرف دیگر باعث توجه و علاقه به مقوله تعیین جنسیت جنین شده است.
در بسیاری از گونه ها ، تعیین جنسیت ژنتیکی است: مردان و زنان آلل های مختلف یا حتی ژن های متفاوتی دارند که ریخت شناسی جنسی آنها را مشخص می کند. در حیوانات این اغلب با تفاوت های کروموزومی همراه است ، به طور کلی از طریق ترکیب کروموزوم های XY ، ZW ، XO ، ZO یا هاپلودی پلوئیدی.
تمایز جنسی عموماً توسط یک ژن اصلی (“موقعیت جنسی”) ایجاد می شود ، و بسیاری از ژن های دیگر در اثر دومینو دنبال می شوند.
در موارد دیگر ، جنسیت جنین توسط متغیرهای محیطی (مانند دما) تعیین می شود. جزئیات برخی از سیستم های تعیین جنسیت هنوز به طور کامل درک نشده است. امیدها برای تجزیه و تحلیل سیستم بیولوژیکی جنین در آینده شامل سیگنالهای اولیه سیستم تولید مثل کامل است که می تواند در دوران بارداری اندازه گیری شود تا با دقت بیشتری مشخص شود که جنسیت تعیین شده جنین مذکر است یا مونث.
چنین تجزیه و تحلیل سیستم های بیولوژیکی همچنین می تواند نشان دهد که جنین هرمافرودیت است ، که شامل تمام یا قسمتی از اندام های تولید مثل زن و مرد است.
برخی از گونه ها مانند گیاهان و ماهی های مختلف جنس ثابت ندارند و در عوض چرخه های زندگی را طی می کنند و بر اساس نشانه های ژنتیکی در مراحل مختلف زندگی نوع خود تغییر جنسیت می دهند. این می تواند به دلیل عوامل محیطی مانند فصول و درجه حرارت باشد.
در برخی از گونه های gonochoric ، برخی از افراد ممکن است ویژگی های جنسی هر دو جنس را داشته باشند ، وضعیتی که به آن Intersex می گویند
تولید مثل جنسی یکی از ویژگی های باستانی زندگی روی زمین است و کروموزومهای X و Y آشنا در انسان و سایر گونه های مدل باعث شده است که تصور شود مکانیسم های تعیین جنسیت قدیمی و محفوظ است.
در واقع ، مردان و زنان با مکانیسم های مختلفی تعیین می شوند که به سرعت در بسیاری از گونه ها تکامل می یابند.
روش های علم
به صورت کلی برای تعیین جنسیت قبل از بارداری دو روش وجود دارد:
روش علمی:
روشهای علمی برای تعیین جنسیت قبل از بارداری، بر اساس علم پزشکی بوده و درصد موفقیت بالایی برای تعیین جنسیت دارد که درصد پاسخ گرفتن از آن بستگی به روش انتخاب شده، مرکز ناباروری یا مرکز باروری که در آن انجام می شود و همچنین تبحر فرد انجام دهنده دارد.
تست ژنتیکی پیش از لانه گزینی(PGD/PGT) چیست؟
روش PGD (Preimplantation Genetic Diagnosis) پی جی دی یا تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی جنین، یک روش نوین ژنتیکی است که در مراکز ناباروری پیشرفته برای شناسایی نقایص ژنتیکی و اختلالات کروموزومی در جنین و حتی تعیین جنسیت جنین قبل از بارداری، ایجاد شده است
IVF چیست؟
IVF یا لقاح آزمایشگاهی فرایندی است که تخمکها از تخمدانها قبل از آزاد شدن گرفته میشوند و لقاح آنها در آزمایشگاه صورت می پذیرد. جنین های حاصل چند روز بعد به رحم برگردانده می شوند.
در یک سیکل IVF با تزریق چندین دارو برای تحریک تخمدانها بیش از یک تخمک در هر بار تولید می شود. پیداست که اینکار فرایندی نسبتاً پیچیده است که به ویزیت و کنترل متعدد پزشکان نیاز دارد. فردی که تصمیم به انجام PGD بگیرد، الزاماً باید فرایند IVF را طی کند.
از آن جایی که استفاده از تست تشخیص پیش از تولد مانند پی جی دی در کنار روش های لقاح و کمک باروری آزمایشگاهی (IVF) روز به روز در حال افزایش است، لزوم آشنایی افراد متقاضی با مزایا و محدودیت های این تست نیز وجود دارد.
تست ژنتیکی قبل از لانه گزینی (PGD/PGT) پی جی دی یک فناوری تولید مثلی است که همراه با چرخه و کمک باروری آزمایشگاهی (IVF) برای افزایش احتمال بارداری و زایمان موفقیت آمیز استفاده می شود.
در واقع با استفاده از تست ژنتیکی قبل از لانه گزینی (PGD/PGT) که مجموعه ای از آزمایشات ژنتیکی است، وضعیت جنین پیش از انتقال به رحم از جهات مختلف مورد بررسی قرار می گیرد.
زمانی که یکی از والدین یا هر دو آن ها دارای اختلال ژنتیکی شناخته شده هستند، از تست ژنتیکی قبل از لانه گزینی (PGD/PGT) برای شناسایی جنین های دارای اختلال ژنتیکی استفاده می شود و به این وسیله از انتقال ژن های معیوب به نوزاد جلوگیری می شود.
موارد كاربرد PGD :
-
وجود سابقه بارداری با فرزند مبتلا به اختلال ژنتیکی که والدین ناقل بوده اند مانند تالاسمی، فنیل کتون اوری و یا SMA
-
عدم تمایل والدین به انجام تشخیص حین بارداری به علت نیاز به سقط با وجود احتمال اختلالات ژنتیکی در بارداری
-
بيماراني كه بيش از 3 بار عمل IVF يا ميكرواينجكشن انجام داده اند، اما منجر به حاملگي نشده است.
-
هنگامي كه سن خانم بيش از 35 سال باشد.
-
مواقعي كه ناهنجاري هاي ساختاري مانند ترانس لوكيشن (جابه جا شدن قطعات كروموزومي) در آزمايش كاريوتايپ زوجين وجود دارد.
-
در سقط هاي مكرر كه عوامل ديگري براي سقط وجود نداشته است.
-
تشخيص جنسيت در بيماري هايي مانند هموفيلي كه وابسته به جنس است و بروز آن به خصوص در پسران بيشتر از دختران است.
چرا PGD مفید است؟
یکی از شایع ترین دلایلی که باعث انتقال جنین به حاملگی نمی شود ، ناشی از ژنتیک غیرطبیعی جنین است. PGT می تواند اطمینان حاصل کند که جنین انتخاب شده برای انتقال تعداد کروموزوم های درستی دارد ، در نتیجه شانس شکست چرخه IVF را کاهش داده و احتمال سقط جنین را کاهش می دهد.
میزان موفقیت این روش در تعیین جنسیت جنین چقدر است؟
علیرغم اینمه تاکنون هیچ روش قطعی برای انتخاب جنسیت جنین وجود نداشته، حتی با استفاده از پیشرفتهترین روشها، امکان تعیین جنسیت به 100 درصد نرسیده است؛ طبق آخرین آمار با استفاده از روش PGD برای تعیین جنسیت جنین تنها با 2 تا 3 درصد خطا همراه است که این میزان با توجه به احتمال وقوع یک جنسیت خاص در جنین که در حالت طبیعی 50 درصد است موفقیت بزرگی محسوب میگردد.
این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که استفاده از این روش در تعیین جنسیت جنین، مستلزم به کار بردن روشهای IVF یا ICSI برای زوجین متقاضی است و احتمال وقوع بارداری در این روشها بین 30 تا 40 درصد خواهد بود.
روش غیر علمی:
روشهای غیرعلمی برای تعیین جنسیت از طریق تغذیه، تعیین روز تخمک گذاری و وضعیت نزدیکی بوده که روشی کم هزینه اما نسبی میباشد و بطور صد در صد نمی توان نتیجهی آن را تضمین نمود ولی احتمال وقوع یک جنسیت را می تواند تا حد نسبتاً زیادی افزایش دهد.
تعیین جنسیت از طریق تغذیه:
زمان شروع رژیم غذایی برای تعیین جنسیت جنین حداقل دو ماه قبل از بارداری است. و رعایت رژیم تا 6 ماه مجاز است. در صورتی که طی این مدت بارداری اتفاق نیافتد رعایت رژیم باعث ایجاد کمبود مواد مغذی خواهد شد.
این برنامه غذایی بر اساس مصرف چهار نوع املاح معدنی سدیم ، پتاسیم ، کلسیم و منیزیم می باشد
مواد معدنی موجود در رژیم غذایی می توانند بر متابولیسم و محیط تخمک های شما تأثیر بگذارند.
-
برای بهبود شرایط اسپرم حاوی کروموزوم پسر به پتاسیم (در گوشت، موز، زردآلو و کرفس) نیاز دارید.
-
برای بهبود شرایط اسپرم حاوی کروموزوم دختر به غذای غنی از منیزیم (در مغزها، دانه های سویا و سبزیجات سبز برگ) بیشتر نیاز دارید.
یک نظر در “روش های علمی و غیر علمی تعیین جنسیت”