از دست دادن یک نوزاد به دلیل مرده زایی برای بسیاری از خانواده ها یک واقعیت غم انگیز است و آسیب جدی به سلامت و رفاه خانواده ها وارد می کند. در ادامه درباره مرده زایی بیشتر بدانید.
هر سال نزدیک به 2 میلیون مرده زایی در هر 16 ثانیه اتفاق می افتد. . بیش از 40 درصد از تمام مرده‌زایی‌ها در حین زایمان اتفاق می‌افتد – آسیبی که می‌توان با بهبود کیفیت و مراقبت محترمانه در طول زایمان از جمله نظارت معمول و دسترسی به موقع به مراقبت‌های اورژانسی زایمان در صورت لزوم جلوگیری کرد.
در سال 2014، مجمع جهانی بهداشت برنامه اقدام برای هر نوزاد (ENAP) را تصویب کرد که شامل هدف جهانی 12 یا کمتر مرده زایی در هر 1000 تولد در هر کشور تا سال 2030 است. تا سال 2019، 128 کشور عمدتاً با درآمد بالا و با درآمد متوسط بالا. به این هدف دست یافته بود، اما بسیاری از کشورها نتوانسته اند.
حدود 84 درصد از تمام مرده زایی ها در کشورهای با درآمد کم و متوسط پایین اتفاق می افتد، با این حال نرخ بالایی از مرده زایی را می توان در کشورهای با درآمد بالا در میان گروه های آسیب پذیر و اقلیت های قومی مشاهده کرد.
مرده زایی چیست؟
مرده زایی چیست؟
مرده زایی، زایمان پس از هفته بیستم بارداری، نوزادی است که مرده است. از دست دادن نوزاد قبل از هفته بیستم بارداری را سقط جنین می گویند.
خانواده ای که در غم از دست دادن نوزاد به دلیل مرده زایی غمگین هستند
مرده زایی به مرگ یا از دست دادن نوزاد قبل یا در حین زایمان گفته می شود. هر دو سقط جنین و مرده زایی از دست دادن بارداری را توصیف می کنند، اما بر اساس زمان وقوع سقط متفاوت هستند. در ایالات متحده، سقط جنین معمولاً به عنوان از دست دادن نوزاد قبل از هفته بیستم بارداری تعریف می شود و مرده زایی به از دست دادن نوزاد در هفته بیستم بارداری یا بعد از آن گفته می شود.
مرده زایی بیشتر به عنوان زودرس، دیررس یا ترم طبقه بندی می شود.
-
مرده‌زایی زودهنگام مرگ جنینی است که بین هفته‌های 20 تا 27 بارداری رخ می‌دهد.
-
مرده زایی دیرهنگام بین هفته های 28 تا 36 بارداری کامل رخ می دهد.
-
مرده زایی بین 37 هفته یا بیشتر از هفته های حاملگی کامل رخ می دهد.
چه چیزی خطر مرده زایی را افزایش می دهد؟
چه چیزی خطر مرده زایی را افزایش می دهد؟
مرده زایی با علت ناشناخته، مرده زایی غیرقابل توضیح نامیده می شود. مرده زایی بدون دلیل هر چه بیشتر در دوران بارداری زن باشد، بیشتر اتفاق می افتد. کالبد شکافی نوزاد و سایر آزمایشات آزمایشگاهی برای درک اینکه چرا نوزاد قبل از تولد مرده است، مهم است. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند اطلاعات بیشتری در این مورد به اشتراک بگذارد.
مرده زایی در خانواده ها از هر نژاد، قومیت و سطح درآمد و در زنان در هر سنی اتفاق می افتد. با این حال، مرده‌زایی در میان گروه‌های خاصی از افراد از جمله زنانی که:
چه چیزی باعث مرده زایی می شود؟
در حدود نیمی از موارد، علت مرده زایی ناشناخته است. علل مرده زایی که قابل درک است عبارتند از:
-
نقایص مادرزادی، با یا بدون ناهنجاری کروموزومی
-
مشکلات بند ناف؛ با افتادگی بند ناف، بند ناف قبل از نوزاد از واژن خارج می‌شود و قبل از اینکه کودک بتواند خودش نفس بکشد، اکسیژن را مسدود می‌کند. یا، بند ناف می تواند قبل از زایمان به دور اندام یا گردن کودک گره بخورد یا محکم بپیچد.
-
مشکلات جفت که کودک را تغذیه می کند. در جداشدگی جفت، جفت خیلی زود از دیواره رحم جدا می شود.
-
شرایطی در مادر مانند پره اکلامپسی
-
محدودیت رشد داخل رحمی یا IUGR که جنین را در معرض خطر مرگ ناشی از کمبود تغذیه قرار می دهد.
-
کمبود شدید تغذیه
-
عفونت های دوران بارداری
-
قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند آفت کش ها یا مونوکسید کربن
-
شرایط لخته شدن خون مانند ترومبوز، ترومبوفلبیت یا آمبولی ریه
-
از نژاد سیاه هستند
-
35 سال یا بیشتر سن دارند
-
از وضعیت اقتصادی و اجتماعی پایینی برخوردار هستند
-
سیگار کشیدن در دوران بارداری
-
شرایط پزشکی خاصی مانند فشار خون بالا، دیابت و چاقی دارند
-
حاملگی های چند قلو مانند سه قلو یا چهار قلو
-
سقط بارداری قبلی داشته اند
این بدان معنا نیست که هر فرد از نژاد سیاه پوست یا سن بالاتر در معرض خطر بیشتری برای مرده زایی قرار دارد. این به سادگی به این معنی است که به طور کلی به عنوان یک گروه، در مقایسه با مادران سفیدپوست و مادران زیر 35 سال، مرده‌زایی در بین تمام مادران سیاه‌پوست یا سن بالاتر رخ می‌دهد. تفاوت در عواملی مانند سلامت مادر، درآمد، دسترسی به مراقبت های بهداشتی با کیفیت، استرس، منابع حمایتی اجتماعی و عاطفی و عوامل فرهنگی ممکن است چگونگی ارتباط این عوامل با مرده زایی را توضیح دهد. تحقیقات بیشتری برای تعیین علت اصلی مرده زایی در این جمعیت ها مورد نیاز است.
این عوامل همچنین با سایر پیامدهای بد بارداری مانند زایمان زودرس مرتبط هستند.
مرده زایی چگونه تشخیص داده می شود؟
مرده زایی چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک شما می تواند یک آزمایش بدون استرس برای بررسی ضربان قلب جنین انجام دهد. تصویربرداری اولتراسوند می تواند تأیید کند که قلب از تپش ایستاده است و کودک شما حرکت نمی کند
اگر نوزاد شما مرده به دنیا بیاید، چه گزینه هایی برای زایمان دارید؟
اگر کودک شما مرده به دنیا آمده است، ارائه دهنده شما در مورد گزینه های زایمان با شما صحبت می کند. زمان و نحوه زایمان بستگی به مدت زمان بارداری شما، وضعیت پزشکی شما و آنچه فکر می کنید برای شما و خانواده شما بهترین است، دارد. برخی از زنان به دلایل پزشکی نیاز به زایمان فوری دارند، اما اغلب بی خطر است که منتظر بمانید تا خودتان زایمان کنید. زایمان معمولاً در عرض 2 هفته پس از مرگ نوزاد در رحم شروع می شود.
ارائه دهنده شما ممکن است توصیه کند:
اتساع و تخلیه (همچنین D&E نامیده می شود). در طی این روش جراحی، پزشک دهانه رحم را باز می کند تا بافتی از پوشش داخلی رحم خارج شود. دهانه رحم دهانه رحم (رحم) است که در بالای واژن قرار دارد. داشتن D&E ممکن است اطلاعاتی را که ارائه دهنده شما می تواند در مورد وضعیت کودک شما به دست آورد محدود کند. برای مثال، اگر D&E دارید، ارائه‌دهنده کودک شما نمی‌تواند کالبد شکافی نوزاد شما را انجام دهد.
القای زایمان این زمانی است که پزشک به شما دارو می دهد یا آب (کیسه آمنیوتیک) شما را می شکند تا زایمان شما شروع شود. اکثر افراد باردار مرده به دنیا آمده اندکی پس از اطلاع از مرگ نوزاد، پزشکانشان را وادار به زایمان می کنند. اگر تصمیم دارید برای زایمان خود به تنهایی صبر کنید و تا 2 هفته پس از مرگ نوزادتان اتفاق نیفتد، ممکن است پزشک شما را وادار به زایمان کند تا از ایجاد لخته های خون خطرناک جلوگیری کند.
زایمان سزارین (که سزارین نیز نامیده می شود). این جراحی است که در آن پزشک برای زایمان نوزاد شما، شکم و رحم شما را بریدگی ایجاد می کند.
معمولاً نوزاد مرده چگونه به دنیا می آید؟
معمولاً نوزاد مرده چگونه به دنیا می آید؟
ماما یا متخصص زنان و زایمان شما بهترین راه برای زایمان را با شما در میان می گذارد. در بیشتر موارد، آنها به جای سزارین، زایمان طبیعی را پیشنهاد می کنند.
دلایلی وجود دارد که چرا ماما یا پزشک شما معمولاً این را توصیه می کند.
شما می توانید زمانی گرانبها را با کودک خود به محض تولد سپری کنید.
شما می توانید زودتر از سزارین بلند شوید و حرکت کنید.
شما در خطر کمتری برای عفونت هستید.
شما زمان بیشتری برای پردازش آنچه اتفاق افتاده است خواهید داشت، زیرا ممکن است یک یا 2 روز پس از القای زایمان طول بکشد.
تولد واژینال نوزاد مرده ممکن است بیشتر از نوزاد زنده طول بکشد. شما می توانید تسکین درد و همچنین حمایت کامل تیم مراقبت خود را داشته باشید. احساسات شما و همچنین تصمیمات شما در مورد زایمان مهم هستند.
تیم مراقبت شما همچنین برخی از گزینه ها را برای بعد از تولد نوزاد با شما در میان خواهد گذاشت.
آیا می توان از مرده زایی جلوگیری کرد؟
بسیاری از علل و عوامل خطر خارج از کنترل شما هستند، بنابراین نمی توان به طور کامل از مرده زایی جلوگیری کرد. اما مواردی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر انجام دهید:
قبل از باردار شدن مجدد معاینه شوید. اگر عوامل خطر مانند دیابت یا فشار خون بالا دارید، با پزشک خود برای مدیریت و نظارت بر آنها در دوران بارداری همکاری کنید.
اگر علت مرده زایی قبلی ژنتیکی بود، قبل از بارداری مجدد با یک مشاور ژنتیک مشورت کنید.
در دوران بارداری سیگار نکشید یا از الکل، ماری جوانا یا سایر مواد مخدر استفاده نکنید. اگر برای ترک سیگار مشکل دارید، با پزشک خود صحبت کنید.
اگر در دوران بارداری دچار خونریزی یا سایر علائم مشکل شدید، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.
یکی از مهم‌ترین کارهایی که می‌توانید انجام دهید این است که مراقبت‌های دوران بارداری خوبی داشته باشید. اگر حاملگی شما پرخطر در نظر گرفته شود، پزشک شما را بیشتر تحت نظر دارد. اگر کودک شما علائم ناراحتی را نشان می دهد، اقدامات اورژانسی، مانند زایمان زودرس، ممکن است بتواند جان کودک شما را نجات دهد.
علائم هشدار دهنده احتمالی:
در موارد زیر فورا با پزشک یا ماما تماس بگیرید:
-
شما فکر می کنید کودک شما از حرکت ایستاده است یا حرکتی متفاوت یا کمتر از حد معمول دارد
-
درد یا گرفتگی شدید در شکم یا پشت خود دارید
-
یک ضربه یا ضربه محکم به شکم خود دریافت می کنید
-
شما در حال خونریزی یا ترشح بیش از حد طبیعی از واژن خود هستید
-
شما احساس سرگیجه می کنید، تغییراتی را در بینایی خود تجربه می کنید، یا سردردهای شدید یا طولانی مدت دارید
-
صورت، پاها یا دستان شما به طور ناگهانی متورم می شود یا ورم دردناک در پاهای خود دارید
-
تهوع و استفراغ شدید یا مداوم دارید که بر خوردن یا نوشیدن شما تأثیر می گذارد
-
شما تب یا لرز دارید
-
شما احساس می کنید که چیزی درست نیست
اگر نمی توانید با پزشک یا مامای خود تماس بگیرید، به نزدیکترین پزشک عمومی یا زایشگاه بروید.
اقداماتی پس از خارج کردن جنین:
بعد از خارج کردن جنین از رحم، تیم پزشکی می‌تواند با انجام آزمایش به تشخیص علت‌های مرگ جنین بپردازد. بلافاصله پس از خروج جنین از رحم، جفت، غشاها و بند ناف مورد بررسی قرار می‌گیرند. در صورت موافقت خانواده، آزمایش‌های ژنتیک و رادیوگرافی اشعۀ ایکس یا mri روی جنین انجام خواهد شد تا علت‌های احتمالی مرگ جنین بررسی شود. هرچند ممکن است معاینات و بررسی‌ها نتواند دلیل قطعی مرگ جنین را مشخص کند، اما اطلاعات مناسبی در اختیار پزشک قرار می‌دهد. پزشک می‌تواند با استفاده از اطلاعاتی که به دست آورده است، به زوج مورد نظر برای بارداری بعدی مشاوره‌های مناسبی بدهد.
زمان لازم برای بهبودی پس از مرگ جنین در رحم:
بهبودی پس از مرده زایی به عوامل متعددی بستگی دارد اما به طور کلی بهبودی، 6 تا 8 هفته پس از زایمان حاصل می گردد. مدت زمان بهبودی در افراد مختلف متغیر است.
سخن نهایی:
در این مطلب به بررسی نکاتی در خصوص تولد نوزاد مرده یا مرده زایی پرداختیم. و با علل مرده زایی که قابل درک است آشنا شدیم و اقدامات لازم جهت جلوگیری از مرده زایی را فرا گرفتیم.