زمان مناسب جدا کردن محل خواب نوزاد از والدین:
جدا کردن اتاق خواب کودک
برای رشد سالم کودک لازم است که در یک زمان از والدین خود جدا شده و در اتاق دیگری بخوابد. در میان روانشناسان همچنان بر سر این موضوع بحث هست و عقیده‌های متفاوتی دارند. برخی معتقدند کودک از بدو تولد باید از والدین جدا بخوابد و والدین مدام به نوزاد خود سر بزنند. برخی دیگر از روانشناسان معتقدند سن مناسب جدایی از والدین ۶ تا ۸ ماهگی است و برخی بر روی یک سال تا یک سال و نیم تاکید دارند. چیزی که میان همه آنها مشترک است این است که کودک پس از ۱۸ ماهگی نباید با پدر و مادر خود بخوابد.
همچنین در صورت بزرگ‌تر شدن نوزاد، وی با مفهوم تاریکی و تنهایی آشنا شده است و هنگام تنها بودن در اتاق آغاز به گریه و بی قراری می‌‌کند. بهتر است جدا کردن محل خواب قبل از آغاز دوره اضطراب جدایی یا پس از اتمام آن صورت گیرد تا آسیبی به کودک وارد نشوند. با توجه به پراکندگی نظرات کارشناسان بهتر است شما روشی را پیش بگیرید که با آن راحت هستید.
جدا کردن اتاق خواب کودک
فواید جدا کردن اتاق خواب کودک:
در ارتباط با فواید جدا کردن اتاق خواب کودک ، مطالعات نشان داده اند وقتی والدین اتاق خواب کودک را از اتاق خواب خود جدا می کنند بهتر استراحت کرده و می خوابند و این امر به خصوص برای مادران دارای اهمیت بسیار زیادی است . از سوی دیگر ، وقتی والدین همیشه و در هر زمانی در کنار فرزندانشان باشند به خصوص در هنگام خواب ، باعث می شوند که کودک فکر کند والدینش زندگی مخصوص به خود ندارند .
همچنین ،عزت نفس کودک و خود ارزشمندی او از میزان استقلال و اعتماد به نفس او ناشی می شود و وقتی والدین مراقبت از خود را یاد بگیرند ، کودکان نیز یاد می گیرند که مانند والدین خود از خودشان مراقبت کنند .
وقتی کودک بزرگ می شود زمان هایی پیش می آید که لازم است شب در کنار والدینش نباشد ، مثلاً هنگام اردو رفتن یا مهمانی که اگر والدین اتاق خواب کودک را تا آن موقع جدا کرده باشند کودک می تواند در این زمان ها جدا از والدینش بخوابد و دچار اضطراب و ترس نشود .
از سوی دیگر ، ترس از تاریکی ، هیولاهای خیالی و دزد ، ترس های متداول در کودکی هستند که با تنها خوابیدن کودک ، او یاد می گیرد با ترس های خود روبرو شده و بر آن ها غلبه کند .
مضرات ماندن کودک در رختخواب پدر و مادر:
– ایجاد وابستگی شدید در کودک
– احتمال ایجاد اضطراب به خاطر وابستگی شدید
– بعد از سن ٣ سالگی، همانند سازی با والد از جنس مخالف و ایجاد اختلالات شخصیت در بزرگسالی
دوستانی که تصور دارند تا سالها در رختخواب پدر و مادر مانده اند و آسیبی ندیدند حتما با کمک یک روانشناس تمام آسیبها را شناساسی خواهند کرد. همان طور که ما در مورد سلامتی قلبمان نظر کارشناسانه نمیدهیم، آسیب روانی هم زخم روی دست نیست که قابل رویت باشد و نیاز به تشخیص متخصص می باشد.
راهکارهایی برای خوابیدن کودک در اتاق خودش:
جدا کردن اتاق خواب کودک
اولین چیزی که برای جدا کردن اتاق کودک نیاز است، همراهی والدین بخصوص مادر است. گاهی اوضاع برعکس هست ، و مادر به حضور کودکش در کنار خود عادت کرده است. مادر باید کمی احساسات خود را کنترل کند و با آرامش و صبوری کودک خود را در این زمینه هدایت و راهنمایی کند
1- از آغاز جلوی این عادت را، خوابیدن کودک در اتاق پدر مادر را بگیرید
بطور مثال زمانی که کودک شما بیمار است می توانید از طریق یک آیفون بین اتاق خودتان و اتاق فرزندتان به صدای او گوش دهید یا اگر لازم است که لازم است باعث آرامش خیال شما شود یکی از والدین شب را در اتاق کودک بماند و یا اگر به کودک خود اجازه می دهید که زمان بیماری در اتاق شما حضور داشته باشد بعد از بهبودی این کار را قطع کنید و ادامه ندهید .
2- کودک را به رختخواب خودش بازگردانید
اگر کودک شما هنگام شب به اتاقتان آمد قاطعانه و بدون سئوال و جواب زیاد او را به اتاق خودش بازگردانید و بخوابانید از بین والدین هر کدام که قاطع تر و کمتر دل رحم است این کار را انجام دهد
مادر نباید به تخت کودک برود یا در اتاق او روی زمین بخوابد زیرا این کارها هم تفاوتی با خوابیدن کودک در اتاق والدین ندارد. باید کودک حس کند مادر حضور دارد ولی این حضور به معنی خوابیدن کنار اونیست. مادر می‌تواند برای فرزندش کتاب بخواند یا قصه بگوید تا کودک در حالی که عروسک به بغل دارد، به خواب برود.
کوتاه نیایید. کودک ممکن است دست به هر مانوری بزند تا شما را راضی کند او می‌گوید: «تشنمه»، «دلم برات تنگ شده»، «می‌شه امشب پیشت بخوابم؟»، «من می‌ترسم»، «تو اتاقم صدا میاد»، «من مریضم»، «خوابم نمی‌بره»، «من تو اتاقم تنهام». اگر از تاریکی میترسد، چراغ خواب و چراغ راهرو را روشن بگذارید. اگر شبی ده بار به اتاقتان میاید، هر ده بار او را به تخت خودش باز گردانید. اگر واقعا می ترسد مدتی کنار تختش بدون تماس پوستی بخوابید.
اتاق کودک را ساده بچینید، گاهی اتاق پر از عروسک و دکتور در شب جلوه وحشتناکی به اتاق می بخشد. مراقب سایه های روی دیوار و سقف اتاق کودک باشید.
جدا کردن اتاق خواب کودک
برای شروع یک هدیه در نظر بگیرید.
در مورد کودکان سه سال به بالا خیلی خوب است که از جدول ستاره استفاده کنیم. یعنی به کودکمان بگوییم هر روز صبح که بلند می‌شوی اگر در تختخوابت بودی، یک برچسب جایزه می‌گیری و مثلا هر سه برچسب یک جایزه بزرگ دارد.یا مثلا برایش یک مسواک جدید بخرید. اگر او توانست یک شب را تنها در اتاقش بخوابد صبح روز بعد یک جایزه کوچک به او بدهید.
جدا کردن اتاق خواب کودک
استفاده از روش‌های تشویقی در جدا کردن اتاق خواب کودک مؤثر هستند
3- مهمان شبانه را دستگیر کنید :
بسیاری از والدین به گفته ی مشاور کودک ادعا می کنند که کودکان زمانی که آن ها خواب هستند به داخل رختخواب آن ها می خزند اگر شما نیز چنین مشکلی دارید راه حل های زیر را برای دستگیر کردن کودک قبل از آن که بتواند به داخل رختخواب شما برود و همچنین بازگرداندن او به اتاق خودش به کار ببرید
1- زنگ آویزان کنید:
زنگ آویزان کنید
زنگ هایی بر روی درب اتاق خودتان یا اتاق کودک آویزان کنید تا بتوانید متوجه آمدن کودک بشوید.
2- خودتان را بپیچانید
طوری ملحفه ها را و بالشت ها را دور خودتان ببندید و قرار دهید که ورود کودک به رختخواب شما بدون بیدار شدنتان تقریبا غیر ممکن باشد .
3- می توانید جلوی در اتاق را مسدود کنید
تا کودک هنگام ورود به اتاق شما به آن برخورد کند و در نتیجه سروصدا ایجاد شود به این ترتیب کودک تنها هنگامی می تواند وارد اتاق شود که شما بیدار باشید و یا شما را بیدار کند .
4- از روش های فشاری استفاده کنید
جدا کردن اتاق خواب کودک
در این روش نیاز است که بازیگران خوبی باشید هدف این است که کودک را آن قدر به رختخوابتان ناراحت کنید که رختخواب خودش را ترجیح دهد .کودک را بیرون بیاندازید اگر بیدار شدید و دیدید کودک در داخل رختخواب شما آمده است وانمود کنید که هنوز خواب هستید و به سمت او غلط بزنید
در حالیکه ظاهرا هنوز خواب هستید یک دستتان را بر روی او بیاندازید و یا اینکه لگد آرامی به او بزنید اگر کودک بین شما و همسرتان دراز کشیده است در این حالت هر دوی شما می توانید با هم به سمت کودک غلط بزنید و به این ترتیب جای او را تنگ کنیدجدا کردن اتاق خواب برای کودکانی که دچار اضطراب جدایی شدید می باشند بهتر است تحت نظات یک مشاور صورت گیرد و کودک بخاطر این مساله تحت فشار قرار نگیرد. برخی والدین تصور می کنند اضطراب جدایی با جدا کردن اتاق خواب کودک ممکن است بهبود یابد درصورتیکه در بیشتر موارد اینکار باعث تشدید اضطراب جدایی در کودکان میگردد
هیچ گاه از اتاق خواب و تخت خواب کودک برای تنبیه استفاده نکنید. از کودک نخواهید برای تنبیه به اتاقش رفته روی تختش بنشیند و به کار بدش فکر کند.
هرگز تحت هیچ شرایطی حتی بیماری او را به تخت خود بازنگردانید. در صورت لزوم شب را کنار تختش بخوابید.
عادت‌های خواب جالب بسازید. مثلا ممکن است خواندن یک کتاب مورد علاقه در محل خاصی از اتاق خواب کودک برای کودکتان بسیار جالب باشد یا دوش گرفتن، گوش کردن به یک موزیک و خوردن یک خوراکی موردعلاقه و سپس مسواک زدن به همراه آواز خواندن، دعا کردن، حرف زدن درباره اتفاقات روزانه و آداب بوسیدن و به آغوش گرفتن همگی می‌توانند بخشی از عادات خواب کودک شما باشند.
جذابیت و آرامش فراهم کنید:
جدا کردن اتاق خواب کودک
یک عروسک خرسی «مامان» یا «بابا» تهیه کنید و به او بگویید آنها مراقبش هستند.
پتو و ملحفه‌های زیبا تهیه کنید. اجازه بدهید کودک خودش پتویش را انتخاب کند..
یک مهمانی خواب برگزار کنید. به اتاق خواب کودک بروید و در اتاقش قبل از خواب همگی یک خوراکی خوشمزه بخورید یا باهم آواز بخوانید. اجازه بدهید تا کودک در شب با اتاقش آشنا شود.
حتما قبل از خواب کودک را کمی به آغوش بگیرید و با جملات مثبت و تأکیدی آرامش کنید. ترس‌ها را از کودک دور کنید و یادآوری کنید که پدر و مادرش مراقب و محافظ او هستند و شب‌ها به اندازه روزها خوب و آرامش بخش هستند
جدا کردن اتاق خواب کودک
